-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:35481 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:35

آيا سؤال روز قيامت اختصاص به گروه خاصي دارد؟
سؤال روز قيامت قانون كلي است كه شامل پيامبران و عموم مردم مي شود. «فلنسئلنّ الّذين أُرسل إليهم ولنسئلنّ المرسلين ٭ فلنقصّن عليهم بعلمٍ وما كنّا غائبين» اعراف/6ـ7؛ [قطعاً ما از مردمي كه پيامبران را به سوي آنان فرستاديم پرسش خواهيم كرد و از پيامبران نيز مي پرسيم و مسلماً كردار همه را از روي علم خود براي آنان شرح خواهيم داد. ما هنگام ارتكاب آنها غايب نبوديم، بلكه همة اعمال آنان را زير نظر داشتيم.]

بنابراين، همه پيامبران، پيشوايان، پارسايان و مردم مسؤولند. امير مؤمنان(ع) مي فرمايد: «فيقام الرّسل فيُسْألون عن تأدية الرّسلات الّتي حملوها إلي أممهم. فأخبروا أنّهم قد أدوّا ذلك إلي أممهم و تُسْأل الأمم فيجحدون» (نور الثقلين 2/4)؛ [روز قيامت پيامبران(ع) را بر پا مي دارند و از آنان پرسش مي كنند كه آيا رسالت‎هايشان را كاملاً ادا كردند و به مردم رساندند؟ پيامبران گزارش مي دهند كه رسالت را ادا و به مردم ابلاغ كردند. از مردم نيز سؤال مي شود، ولي آنان منكر اداي حق رسالت مي شوند؛ زيرا از تكليف رخ برتافته اند.]

قرآن در آية دوم به اين سؤال پاسخ مي دهد كه آيا امكان دارد خداوند از كردار بندگان بي خبر باشد تا روز قيامت از آنان با پرسش مطلع گردد؟ در پاسخ مي فرمايد: چنين نيست، بلكه خداوند همواره حاضر و ناظر كردار مردم است و لحظه اي از آنان غايب و غافل نيست.

بنابراين، سؤال براي اين است كه انسان متوجّه گردد چه كرده و مستوجب چه پاداشي است؛ نظير آزموني كه از دانش آموزان به عمل مي آيد تا خود به داوري بنشيند و دربارة كارنامه خويش قضا و حكم كند.

ليكن گروهي كه آثار جرم از چهرەهاي آنها هويدا است، به صورت انسان زنده نمي شوند، بلكه به صورت درندگان محشور مي شوند، از جنّ باشند يا از انس، مورد سؤال قرار نخواهند گرفت: «فيومئذٍ لا يسئل عن ذنبه إنسٌ ولا جانٌ … يعرف المجرمون بسيماهُم فَيُؤخذ بالنّواصي و الأقدام» الرّحمن/39 و 41؛ [در آن روز از گناه انسان و جنّ نپرسند... افزون بر اين، در آن روز اعضا و جوارح شهادت مي دهند.]

تذكّر: سرّ سؤال نكردن از گروهي خاص در موقف مخصوص آن است كه آنان با وَسْمه و علامت جرم معروف و شناخته شدەاند. از اين رو نيازي به سؤال نيست.

استثناي اين گروه منفي نظير استثنايي است كه حق تعالي دربارة گروه مثبت يعني اخلاص پيشه گان معمول داشته و چنين مي فرمايد: روز قيامت همه مردم احضار و جلب خواهند شد، جز بندگان با اخلاص خدا: «فإنّهم لمحضرون إلاّ عباد الله المخلَصين» صافات/127ـ128 در روز قيامت همه را توقيف و بازداشت مي كنند تا جواب دهند: «وقفوهم إنّهم مسئولون» صافات/24؛ [بازداريدشان همانا بايد پاسخگو باشند.]

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 4 (معاد در قرآن)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.